Mówiąc o historii antykoncepcji warto wspomnieć o metodach, jakie stosowali niegdyś mężczyźni. Początkowo najbardziej popularne były prezerwatywy z jelita zwierzęcego, później z grubej gumy i lnu. Na szczycie lnianej prezerwatywy wplatano sznureczek, zawiązywano go i sądzono, że nasienie przez tak gruby materiał jak len nie przedostanie się. Metoda z lnem była bolesna dla kobiet, z uwagi na ocieranie się twardego materiału o ściany pochwy.

Kobiety, głównie Azjatki, w przeszłości połykały jaszczurki i osy, aby nie zajść w ciążę. Sądzono, że połknięcie kilkunastu os przed kontaktem seksualnym spowoduje, że nasienie zostanie użądlone i straci swoją moc.

Jedną z metod antykoncepcji, praktykowaną również przez Casanovę, było umieszczanie w pochwie kawałka cytryny. Uważano, że kwaśne środowisko cytryny jest wrogie plemnikom, w związku z tym taki kontakt seksualny pozbawiony jest ryzyka zajścia w ciążę.

Popularne były również kąpiele w ziołach przed i po kontakcie seksualnym. Wierzono, że nasienie wypłukane z pochwy na czas jest uśmiercone. 

Na pierwszy rzut oka niczym nie różni się od zwykłej lalki… ale gdy przyjrzymy się z bliska, a zwłaszcza gdy pobędziemy z nią chwilę, okazuje się bardzo wymagająca. Płacze, gdy jest głodna lub ma mokrą pieluszkę, trzeba ja przytulić i kołysać, żeby zasnęła. Ta lalka zaprojektowana została na zajęcia z edukacji seksualnej – ma dawać namiastkę tego, jak trudno jest opiekować się dzieckiem. W ramach pracy domowej z przygotowania do życia w rodzinie, nastolatki w różnych krajach świata dostają tę zabawkę pod opiekę. Badania pokazują, że dziewczyny i chłopcy pytani o to kiedy ich zdaniem poradzili by sobie z nieplanowaną ciążą i dzieckiem, po zastosowaniu tej metody treningowej, prawie zawsze (w 99%) odpowiadają, że NIE! JESZCZE NIE TERAZ!

Mit 2. Życie seksualne jest dowodem miłości  

Dowodem miłości jest wierność i oczekiwanie, zwłaszcza kiedy ma się kilkanaście lat. Współżycie w tym czasie wbrew czyjejś woli jest co najwyżej dowodem uległości.

Kiedyś to były czasy! W Średniowieczu, w ramach działań antykoncepcyjnych mężczyźni pili wywar ze zmielonych jąder muła. W Średniowieczu wierzono również, że masturbanta (masturbującego się młodzieńca), poznać można po wyrastających z uszu włosach, stopach nieproporcjonalnie dużych w stosunku do reszty ciała i żółtych plamach między palcami rąk.

Mit 1. Już trzeba

Jest to najniebezpieczniejszy mit. Rozpoczęcie życia seksualnego w odpowiednim momencie jest  niezwykle ważne. „Ten pierwszy raz” może bowiem wpłynąć na twoje przyszłe życie intymne. Negatywne odczucia mogą stać się przyczyną niechęci, a nawet odrazy do płci przeciwnej i współżycia seksualnego. Wszystko co przydarzy się podczas twojego "pierwszego razu", może zdecydować o tym, jak będziesz postrzegać i oceniać siebie w przyszłości. Dlatego ważne jest, abyś nawet w przypadku niepowodzenia mogła liczyć na zrozumienie i życzliwość drugiej strony, a nie na krytyczne uwagi czy złośliwości. Ta świadomość może ci także pomóc opanować lęk przed bólem, wstydem czy ewentualną porażką. Przed podjęciem tak ważnej decyzji warto abyś odpowiedziała sobie na kilka pytań: Czy na pewno tego chcesz? Czy jesteś odpowiedzialna za siebie i swojego partnera? Czy jest między wami uczucie?

Dlaczego młode dziewczyny tak rzadko zwracają się po poradę do mamy?

Mamy najczęściej nie są osobami, które przychodzą z pomocą w momencie wpadki, ponieważ córki nie zwracają się do nich z tym problemem. Niewiele jest też dorosłych kobiet, będących matkami nastolatek, które rozumieją że ich córki nie są już dziećmi. W naszej kulturze panuje przekonanie, że inicjacja seksualna jest również inicjacją społeczną. Nie jest to prawdą, ale w takim przekonaniu żyjemy. Matkom często trudno jest zaakceptować, że ich małe dziewczynki stały się kobietami aktywnymi seksualnie, zdolnymi do prokreacji. Można poradzić, żeby matki, jeżeli są w stanie, , popatrzyły na swoje córki z partnerskiej perspektywy – i pomogły jako dorosłe kobiety młodszym kobietom, które nie mają jeszcze takiego doświadczenia z dbaniem o swoje zdrowie reprodukcyjne., Powinny one młodą kobietę wesprzeć a nie oceniać, pouczać i „karać” poprzez nakazywanie uporania się z konsekwencjami.